Arne Reinaert
Schilderkunst, ° 1966
°1966 – +2019 (Leuven)
De eerste tien jaar zocht Arne Reinaert in zijn schilderijen en installaties vooral naar sterke uitdrukkingsvormen om de alomtegenwoordige conflicten tussen beschaving en natuur, rationaliteit en emotie te weerspiegelen.
In zijn laatste werken ging hij echter op zoek naar meer universele vormen.
De basis is een persoonlijke filosofische benadering waarin wetenschap (deeltjesfysica, theoretische fysica, astronomie, neurofysiologie, biologie, evolutietheorie, economie, sociologie, politiek, etc.) een hoofdrol speelt.
Arne Reynaert stelde de mens voor als een ego-centrische en opgesloten entiteit tussen orde en chaos, tussen singulariteit en diversiteit. Hij plaatste de universele mens als een fysicus die het evenwicht zoekt tussen materie en anti-materie of als een kwantumfysicus die moet aanvaarden dat zijn waarneming precies afhangt van zijn waarneming en dus niet meetbaar is. De geschilderde figuren gaan vaak letterlijk op in de materie op het doek, of ze krijgen alleen vorm omdat ze uit de materie gered worden.
Het resultaat is eigentijds beeldend werk dat enerzijds appelleert aan het onderbewuste in de mens en anderzijds zijn (bewuste) ratio uitdaagt.